Dag 2, op naar Neeltje..

Dag twee van onze vakantie begon al om half 7. Luc vond het wel mooi geweest en een klein half uurtje later zaten we gezellig aan het ontbijt. We besloten om vandaag naar de Oosterscheldekering te gaan, ook Neeltje Jans genoemd. Een onderdeel van de Nederlandse geschiedenis waar we trots op mogen zijn en de reden dat de Zeeuwen nog steeds droge voeten hebben.

Gaan we al?

In de loop van de ochtend vertrokken we met de auto richting Neeltje Jans. Het was maar 20 minuutjes rijden dus we waren er zo. Het weer was lekker hollands, bewolking en veel wind maar gelukkig geen regen.

Het was niet zo druk in het park dus we hadden alle tijd en ruimte om alles goed te bekijken. Wie denkt dat Neeltje Jans alleen maar draait om de deltawerken komt bedrogen uit. Het park is veel meer dan dat.

We begonnen ons bezoek met een leerzame voorstelling over en door zeeleeuwen. Luc keek zijn ogen uit! (zie het filmpje onderaan de blog)

Na de voorstelling mochten we op de foto met een echte zeeleeuw. Mama durfde niet zo dichtbij de zeeleeuw met als gevolg dat papa met een hijgende zeeleeuw in zijn oor op de foto staat. Wel een hele leuke foto en een heel leuk aandenken. (en de rest van de dag rook ik haring als ik naar rechts keek)

Na de zeeleeuwen hebben we een rondje gelopen langs de verschillende exposities die er zijn. Deze gaan over de verschrikkelijke watersnoodramp van 1953 en het Deltaplan dat is ontwikkeld en gerealiseerd om dit soort rampen in de toekomst zoveel mogelijk te voorkomen. De exposities waren voorzien van heel veel foto en videomateriaal. Daarnaast kon je in verschillende miniaturen de werking van de stormvloedkering goed zien.



Er zit wat in je oor.... JA een zeeleeuw!

Het was inmiddels al tijd voor de lunch. Voor Luc hadden we een lekker boterhammetje meegenomen. Mama genoot van een lekkere pizza en papa vond dat hij tussen al dit watergeweld wel een bord mosselen had verdiend. We lieten ons alles lekker smaken en Luc had het prima naar zijn zin in de kinderstoel van het restaurant en trok met zijn gezang alle aandacht van de overige bezoekers naar zich toe.

Toen de lunch wat gezakt was liepen we, met uitizcht op de oosterscheldekering in de richting van het aquarium. Pas als je even stilstaat en kijkt naar dit immense bouwwerk besef je wat een prestatie wij Nederlanders hebben geleverd. Volkomen logisch dat we wereldberoemd zij  als het gaat om het tegenhouden van water.



Een flinke vissekom



Het aquarium was heel erg groot en er zwommen heel veel grote vissen in. Schitterend om te zien. Je mocht de aanwezige roggen zelfs aaien. Als je boven de bak ging hangen kwamen ze nieuwsgierig kijken wat er aan de hand was.

Als afsluiting van ons bezoek gingen we naar de zeehonden show. Toch knap dat ze die beesten zoveel kunstjes kunnen leren. Al is het voor de dieren niet meer dan het verdienen van eten natuurlijk. Het leukste is dat je in Neeltje Jans niet zomaar een show krijgt voorgeschoteld maar dat er ook daadwerkelijk wat te leren valt.

De ogen van Luc begonnen inmiddels dicht te gaan dus besloten we om huiswaarts te keren. De motor was nog niet gestart en meneer sliep al. We reden met een kleine omweg naar Renesse waar we boodschappen hebben gedaan en op een terrasje een heerlijke Latte machiato hebben gedronken.

Terug bij het huisje hebben we ons snel omgekleed voor een frisse duik in het zwembad. Toch jammer dat we die niet thuis hebben.  Hierna was het tijd voor het avondeten gevolgd door bedtijd. Einde van een geweldige dag!



Hoe hoger hoe leuker!




Ik kan dus al heel goed zwemmen